Uwięziona w swojej tesknocie...
Komentarze: 0
Zostawiając spalone słowa,
Raniąc nadzieję.
Odeszłam daleko,
Zostawiając spalone słowa,
Raniąc nadzieję.
Uwięziona w swojej tęsknocie
Czuję się jak ptak
Zamknięty w klatce.
Teraz chcę wrócić.
Chcę, by było jak dawniej.
Lecz most juz spalony,
Czasu nie cofnę.
Przykro mi...
Odeszłam daleko,
Uwięziona w swojej tęsknocie
Czuję się jak ptak
Zamknięty w klatce.
Teraz chcę wrócić.
Chcę, by było jak dawniej.
Lecz most juz spalony,
Czasu nie cofnę.
Przykro mi...
Dodaj komentarz