themika

So much for my happy ending
oh oh, oh oh, oh oh...

Let's talk this over
It's not like we're dead
Was it something I did?
Was it something You said?
Don't leave me hanging
In a city so dead
Held up so high
On such a breakable thread

You were all the things I thought I knew
And I thought we could be

You were everything, everything that I wanted
We were made to be, supposed to be, but we lost it
All the memories, so close to me, just fade away
All this time you were pretending
So much for my happy ending
oh oh, oh oh, oh oh...

You've got your dumb friends
I know what they say
They tell you I'm difficult
But so are they
But they don't know me
Do they even know you?
All the things you hide from me
And all the fuck that you do

You were all the things I thought I knew
And I thought we could be

It's nice to know that you were there
Thanks for acting like you cared
And making me feel like I was the only one
It's nice to know we had it all
Thanks for watching as I fall
And letting me know we were done ...
 

Moje serce
jak odpięty kolczyk
spadło na podłogę
potoczyło sie kawałek...

Leży tam pośród kurzu
narażone zewsząd
na kopnięcia nadepnięcia
Leży tam samotne
zagubione i zmarznięte...

Cierpliwie czeka i wierzy
że dobry ktoś
weźmie je w dłonie
włoży do kieszeni
i zabierze ze sobą...

Wszystko się wali,
Pan Bóg mi wszystko odbiera.
Słyszę krzyk z oddali,
Próbuję szukać natchnienia.
Dopiero teraz zaczęłam doceniać,
To co miałam zawsze.
Dopiero teraz chcę pozmieniać,
To co było straszne,
Niestety czasu już nie cofnę,
A wszystko strasznie zaplątane.
Myślę sobie "w kalendarz kopnę",
Ale nie chcę aby serce moje zostało potępione.
Może ten okres niedługo minie
I będę wesoła chodziła na ulicy.
Może to jedno spotaknie w kinie,
Pomoże i moje serce uleczy.

Zostawiając spalone słowa,
Raniąc nadzieję.

Odeszłam daleko,
Zostawiając spalone słowa,
Raniąc nadzieję.

Uwięziona w swojej tęsknocie
Czuję się jak ptak
Zamknięty w klatce.

Teraz chcę wrócić.
Chcę, by było jak dawniej.
Lecz most juz spalony,
Czasu nie cofnę.

Przykro mi...

Odeszłam daleko,

Uwięziona w swojej tęsknocie
Czuję się jak ptak
Zamknięty w klatce.

Teraz chcę wrócić.
Chcę, by było jak dawniej.
Lecz most juz spalony,
Czasu nie cofnę.

Przykro mi...

zagubiona pogubiłam się w tym wszystkim

korytarze bez okien, drogi bez wyjsc

kazdego ranka złudne nadzieje

więc pogubiłam się...

i siedzę na parapecie życia

w bezruchu by usłyszeć szept

bo pogubiłam sie a tak chciałabym odnaleźć

s i e b i e....